IKASGAIAREKIN LEHEN KONTAKTUA

 

Irailaren 15ean izan genuen lehen kontaktua blog honetan aurkeztuko dudan ikasgaiarekin: Hezkuntzaren Teoria eta Historia. Lehenengo asteetan, ikasgai honi buruz gehiago jakiteko eta klasekideak hobeto ezagutzeko, hainbat ariketa egin genituen.

Lehenengo ariketan, kontaktu behar izan genuen gure esperientzia eskolan. Nire kasuan, 5 urte nituela etorri nintzen Euskal Herrira. Egia esan, ez dut asko gogoratzen nire jaioterriko eskolan, Marokon, 5 urte arte eman nuen denboraz, oso txikia nintzelako. Hona iristean, Latiorro ikastetxean ikasi nuen, eta autobusez joaten nintzen gainerako haurrekin. Eskola publikoa da. Oso lagun onak egin nituen, eta oraindik ere harremanetan nago haiekin. Hasieran oso urduri nengoen, leku berri batean egoteagatik eta garai hartan erabat bitxia ziren bi hizkuntza ikasteagatik, euskara eta gaztelania. Hala ere, erlaxatu egin nintzen eta oso ume jatorrak ezagutu nituen, besteak beste, nire lagunik onenak. Haur Hezkuntzan, gure klasea txokotan banatuta zegoen, ia haur klase guztiak bezala. 

Txoko bakoitzak funtzio bat zuen: jolas txokoa, puzzleekin, eraikuntzekin, etab. era librean jolasteko; plastika txokoa, era librean plastilina manipulatzeko, tenperekin marrazkiak egiteko, arbelean klarionekin nahi duguna egiteko…; ipuin txokoa, era librean apaletan dauden liburuak manipulatzeko; etxe txokoa, jolas sinbolikoak lantzeko, modu librean txokoan dauden materialekin (sukaldea, telefonoa, panpinak, etab.) jolasteko. Haurtzaro ona izan nuen nire ikaskideekin batera. Gero, Lehen Hezkuntza egin nuen ikastetxe berean, ikaskide berberak izaten jarraitu nuen, eta helduago egiten ari nintzenez eta gauzak hobeto ezagutzen nituenez, ikaskideak hobeto ezagutu nituen eta lagun egin ginen. Lehen hezkuntzan, ohiko irakasgaiak izan nituen: matematika, gaztelania, euskara… Nire tutorea, Inma, oso jatorra zen, beti zegoen laguntzeko prest zerbait ulertzen ez genuenean. Oro har, ikasgai guztiak ondo ematen zitzaizkidan. 

Ondoren, Laudioko institutuan ikasi nuen. Zentro publikoa da. Latiorroko lagun batzuk nirekin zeuden, beste batzuk ez nituen berriro ikusi. Lagun berriak egin nituen, eta haiekin ere harremanetan jarraitzen dut. Institutua ez zitzaidan hain txarra iruditu, irakasle mota asko zeuden, batzuk izugarri gustatzen zitzaizkidan eta beste batzuk ez hainbeste, baina uste dut hori dela beti gertatzen dena. Zorionez, ez nuen mailarik errepikatu eta batxilergora iritsi nintzen. Batxilergoko bi urteetan, asko estresatu nintzen egiten genituen lan eta azterketen ondorioz, gehiegi zirelako. Gizarte zientziak ikasi nituen, zientzia eta arteen gainetik arreta gehien erakarri zidana izan baitzen. Hautazko ikasgaien artean, frantsesa eta latina aukeratu nituen. Beti gustatu izan zaizkit hizkuntzak eta ikasgai horiek oso atseginak eta praktikoak egin zitzaizkidan. Azkenik, batxilergoa eta selektibitatea gainditu nituen. Zalantzan egon nintzen zein graduren artean aukeratu, Haur Hezkuntzako gradua ala Lehen Hezkuntzakoa, baina azkenean Haur Hezkuntzakoa aukeratu nuen. Eta orain graduaren lehen urtea egiten ari naiz Gasteizen.

Latiorro ikastetxea eta Laudio institutuari buruzko informazio gehiago jakin nahi izanez gero, hurrengo esteka hauetan aurkituko duzu haien web orri ofiziala: 

https://latiorroikastetxea.hezkuntza.net/es/inicio1

http://www.laudioinstitutua.net/es/?lang=es

Bigarren ariketan kontatu behar izan genuen nolakoa izango zen gure eskola ideala. Hasieran ez nekien nondik hasi eta ez nuen orain bezainbesteko ezagutzarik. Azkenean, horrela deskribatu nuen nire eskola ideala:

Argi askoko espazio irekiak eta espazio garden zabal bat imajinatzen dut, barruko gela kanpoko gelarekin (naturan bertan) komunikatuko duten beirate handiak dituena. Altzariak dituzten gelak ditu, haurren altuerara egokituak. Apalategiz beteta, ikasteko material manipulatzaileekin (arlo guztietakoak, hizkuntza, matematika, geografia, musika...), haurrek erabiltzeko modukoak eta saskietan prestatuak har ditzaketenak (egia esan, oso eskola Montessori izango litzateke). Mahai batzuk inguruan aulki batzuekin taldeetan lan egin ahal izateko.

Haurrentzat egokitutako sukalde bat; haurrek aukera izan dezatela bazkaria prestatzeko, baso bat ur edo esne edateko elikagaien arduradun izateko, errezeta bat prestatzeko... Bizitza praktikoko material guztiak eskura dituztela inguruko eremu batean. Liburuen eta ipuinen txokoa egotea ere gustatuko litzaidake; liburutegi eskuragarria, txikientzat egokitutako eta sailkatutako ipuinekin. Horrez gain, arte espazio bat, imajinatzen dut gela bat esperimentatzeko material artistiko guztiak eskuragarri dituena, hatz-pintura, akuarelak, arbel handi bat, eta abar. Ikasteko txoko tematiko dinamikoak dituen eskola bat (geltokiko mahaia, ispilu-mahaia, argi-mahaia, naturaren mahaia, munduko mahaia, matematika...) Ikasgelak estetika zaindua izango luke, haurrak zaindu ditzaketen landare naturalekin, edo lore freskoekin, haurrei munduaren edertasuna irakatsiko liekeena.

Kanpoko espazioari dagokionez, kanpoko gelak barruko gelak bezainbesteko garrantzia izango luke. Haurrek eskura dituzten tresnekin zaindu ahal izango duten baratze bat, mota guztietako esperimentu zientifikoak egiteko gune bat, zuhaitz-etxe handi batekin jolasteko gune bat, hareatza bat, kanpoko sukalde bat, eskalada-horma bat, txirristak, baserriko animalia batzuk. Espazio ireki berde handi batean egongo litzateke eskola, non korrika egin ahal izango duten, pilotarekin jolastu...

Haurren laguntzaileak edo gidariak pertsona kualifikatuak izango lirateke, bokaziodunak, haurrak maiteko lituzketenak, eta haien lanean onak izango liratekeenak, gozoak, enpatikoak, pazienteak… Ez litzateke eskola masifikatua izango, 40 haur ingururekin, eta gidari bat 10 umeko gutxi gorabehera. Eskola demokratiko bat, familiek iritzia eman eta eskolan modu aktiboan parte hartu ahal izango lukete, baita beharrezkoa denean lagundu ere. Haurrak izango lirateke haien ikaskuntzaren protagonistak, gidariek behatzeko, haien jakin-mina sustatzeko eta haurra gidatzeko eginkizuna baino ez lukete izango, baina betiere haien erritmoak errespetatuz, ordena baten barruan. Sarritan irteerak eta bidaiak antolatuko lirateke, haurrak mundua bertatik bertara ezagutu ahal izan dezan.

Azterketa eta notarik gabeko eskola izango litzateke, etxeko lanik gabekoa. Haurrak ikasi besterik ez luke egingo, gogoz ikasi, jakin-min hutsagatik eta mundua deskubritzeko plazer hutsagatik, ikastea polita baita. Eta hori da eskolan sustatuko litzatekeena. Gurasoek harreman zuzena izango lukete eskolarekin, eta, beraz, haurraren aurrerapenak eta ikasitakoa ezagutuko lukete. Gurasoen, hezitzaileen eta ikastetxearen arteko komunikazio ona izango litzateke.

Besteekiko errespetua, maitasuna, heziketa ona, diziplina, enpatia, adiskidetasuna, berdintasuna, tolerantzia eta, batez ere, inklusioa egongo litzateke. Gurasoentzako eskola ezin hobea haur guztiei ongietorria emateko eta bakoitzaren ezberdintasunak hautemateko eta indartzeko zentroa izatea gustatuko litzaidake. Irakasle motibatuak dituen eskola bat, ikasle bakoitzari bere beharren eta ezaugarrien arabera irakasten diona, ahalik eta gehien lor dezan. Eskola ideal honek haurrak bizitzarako prestatuko lituzke, ikastera motibatuko lituzke eta trebetasunak irakatsiko lizkieke, espiritu kritikoa, pentsamendu-askatasuna eta hezkuntza emozionala bezalako ezagutzez gain.

Metodologia idealari dagokionez, nire eskola idealan jolastuz ikasten da eta ikaskuntza parte-hartzailea eta kooperatiboa sustatzen da. Bestalde, nire irakasle idealak irakasten duenarekiko pasioa sentitzen du, eta, horrela, ilusioa sortzen dio ikasleari. Irakasle hau gehiago arduratzen da ikaslea ikasteaz aterako duen notagatik baino. Ikaslea irakasgaitik haratago motibatzen du, eta ikasgelatik kanpo dagoen ikaslearekin ere inplikatzen da. Bakoitzaren onena ateratzen daki, konprometitu egiten da eta entzun egiten du. Klase entretenigarri eta parte-hartzaileak garatzen ditu. Irakasle honek bizitza errealerako balio duten trebetasunak irakasten eta balioak transmititzen ditu, eta ikasleen gurasoekin komunikazio estua du. Gainera, ikasten gozatzen du eta ikasgaia ikasleei hurbiltzea lortzen du. Bere ikasleez arduratzen da, berrikuntzak egiten ditu eta bere ikasleei metodologiak eta materialak egokitzen daki. Irakasle ona izateko garrantzitsuena lanbidea maitatzea, irakasteko grina transmititzea eta ikaslea motibatzea, haren beharrak entzutea eta ikasle bakoitzarengana egokitzea da.

Laburbilduz, nire eskola idealaren hezkuntza ikaslearengan zentratuko da erabat. Datuen ikaskuntza eta memorizazioa alde batera utziko da, hausnarketa-ikaskuntzari bide emateko. Ikasgelan parte-hartzea egongo da, ebaluazioa jarraitua izango da eta azterketei garrantzi gutxia emango zaie. Ikaslea eskolara joango da gozatzera, eta ikaskuntza interaktiboa eta pertsonalizatua izango du. Irakasgaien artean aukera berriak sartuko dira, adibidez, ingurumena zaintzea. Irakaslea ezagutzaren bitartekari bihurtuko da, ikaskuntza praktikoarekin eta ikaslearengan zentratuta. Ikasleek eta irakasleek elkarrengandik ikasiko dute. Badakit asko eskatzen dudala, baina nire eskola ideala honelakoa da.

Irakasgai honetan, hurrengo bost gaiak eman ditugu: Hezkuntza eta Pedagogia; Hezkuntzaren garapena Espainian eta Hezkuntzaren teoriak garaikidetasunera hurbiltzen; Legeria; Joera antiautoritarioak; eta, leku ezberdinetako metodologiak. Hurrengo orrialdeetan gai hauetan eman genuen guztia aurkituko duzu. Gai bakoitzaren amaieran, nire eskola ideala aldatzen joango naiz, izan ere, gai bakoitzaren ondoren, gauza gehiago ikasten joan naiz, eta horiek nire eskola idealari gehitu nahi nizkioke.